Γιώτα Καραγιάννη... Παιδί για πάντα...

Την προηγούμενη εβδομάδα πολλοί γονείς των μαθητών μου γιόρταζαν ή είχαν γενέθλια. Τα παιδιά αυθόρμητα θέλησαν να τους χαρίσουν μια ζωγραφιά τους. Τα παρότρυνα να γράψουν κι ένα μήνυμα,η πρώτη αντίδραση όμως είναι πάντα"δεν μπορώ". Εμπλούτισα λοιπόν τη γωνιά της γραφής με καρτέλες που έφτιαξα ώστε το "δεν μπορώ" να γίνει "θα προσπαθήσω". Τύπωσα πολλές φορές ένα εξώφυλλο ώστε το μήνυμα να έχει την μορφή κάρτας: και πλαστικοποίησα τα εξής μηνύματα: Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν με την ιδέα και έγραψαν πολλά- πολλά μηνύματα! Εξάλλου τρεις είναι οι μαγικές λέξεις που έχουν τη δύναμη να ομορφύνουν τη ζωή μας... Ευχαριστώ. Συγγνώμη... Σ'αγαπώ!

Στην προσπάθεια μου να προσελκύσω κι άλλα παιδιά στη γωνιά της γραφής την εξόπλισα με γράμματα-σφραγίδες και ταμπόν για να τυπώνουν με αυτά τα ονόματα τους ή τις ευχές τους. Τα ονόματα με τις φωτογραφίες των παιδιών τα διευκόλυναν να τυπώσουν εφημερίδα όπως λένε!

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και εμπλουτίσαμε τη γωνιά της γραφής με χριστουγεννιάτικες κάρτες που έχουν μέσα γραμμένες ευχές. Παράλληλα φωτοτύπησα πλήθος χριστουγεννιάτικων εικόνων για να φτιάξουν τα παιδιά τις δικές τους κάρτες, αντιγράφοντας ευχές από τις έτοιμες ή γράφοντας δικές τους.Το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό.Μπράβο παιδιά που προσπαθείτε τόσο πολύ!