Το παιδί μου δεν είπε το ποίημα... Ή μπέρδεψε τα λόγια του, ή το είπε πολύ σιγά, ή όταν το έλεγε κοιτούσε τα παπούτσια του, ή τραβούσε τη ζώνη του, ή είχε τα χέρια στις τσέπες, ή δεν ήθελε να φορέσει το φεσάκι του τσολιά. Είναι τόσο συνηθισμένες αυτές οι αντιδράσεις των παιδιών και τόσο φυσιολογικές! Αρκεί να θυμηθείτε πως νιώθατε εσείς στις σχολικές γιορτές ή πως νιώθετε ακόμη και τώρα όταν εκτείθεστε σε ευρύ κοινό. Φυσικά υπάρχουν κι εκείνα τα παιδιά που το θεατρικό σανίδι τα λατρεύει, καθώς λένε το ποίημα τους ή τα λόγια τους υπέροχα. Αντισταθείτε σθεναρά στον πειρασμό να συγκρίνετε το παιδί σας με αυτά. Μην δείξετε στο παιδί σας την απογοήτευση σας, τον εκνευρισμό σας ή την κακή σας διάθεση. Εστιάστε σε αυτό που κατάφερε και επαινέστε το για αυτό. Βέβαια ούτε και να το επαινείτε για κάτι που δεν έκανε. Μην πείτε: "Ήσουν ο καλύτερος"(αν δεν το πιστεύετε) Πείτε: "Μπράβο που στάθηκες μπροστά σε τόσο κόσμο"(ακόμη κι αν δεν είπε τίποτα) "Μπράβ
