Κουμπαράδες
Μέρα αποταμίευσης σήμερα και διαβάσαμε το πολύ καλό βιβλίο:
"Τα χρήματα δεν είναι για να τα σπαταλάμε", είδαμε σε βίντεο την ιστορία του Τζίτζικα και του Μέρμηγκα, θυμηθήκαμε τις δραχμές, διαχωρίσαμε χαρτονομίσματα και κέρματα, είπαμε τις παροιμίες:
*Φασούλι,το φασούλι γεμίζει το σακούλι,
*Των φρονίμων τα παιδια πριν πεινάσουν μαγειρεύουν,
μα περισσότερο από όλα συζητήσαμε από που παίρνουμε τα χρήματα, πως τα κερδίζουμε και γιατί τα χρειαζόμαστε. Δεν είναι εύκολο για τα παιδιά να αντιληφθούν την έννοια των χρημάτων πρέπει όμως γονείς κι εκπαιδευτικοί να εργαστούμε για αυτό.
Φτιάξαμε και κουμπαρά : το τερατάκι της σπατάλης, που απειλεί πως αν δεν ρίξεις γρήγορα τα χρήματα μέσα στον κουμπαρά θα σου τα φάει!!! Τα παιδιά έκοψαν και διακόσμησαν το τερατάκι και το κολλήσαμε σε συσκευασίες από ταχίνι. Η σχισμή είναι στο στόμα.
Σας παραθέτω ένα άρθρο με χρήσιμες συμβουλές.
ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑΤΑ
Η πρώτη επαφή των παιδιών με τα χρήματα Στις μέρες μας, τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τα χρήματα από πολύ μικρή ηλικία, μιας και που συνήθως συνοδεύουν τους γονείς τους στα ψώνια. Από τα δύο χρόνια ένα παιδί δύναται να κατανοήσει ότι σε ένα μαγαζί χρειάζεται να περάσουμε από το ταμείο για να πάρουμε ένα πράγμα στο σπίτι. Μπαίνει στο λεξιλόγιο η έννοια «αγοράζω». Φυσικά αυτό δεν γίνεται από μόνο του. Ακόμη και το super market βοηθάει στο να «εκπαιδεύσουμε» ένα παιδί. Ο γονιός λοιπόν, καλείται ακόμη και όταν το παιδί του βρίσκεται σε πολύ μικρή ηλικία να του δείξει την διαδικασία πώλησης-αγοράς των προϊόντων. Στα μαγαζιά δεν μας χαρίζουν κάτι, ούτε μας το δανείζουν. Το έχουν προς πώληση και για να το αγοράσουμε χρειάζονται χρήματα. Πρέπει ο γονιός να καταλάβει πως τίποτε σε αυτό τον τομέα δεν είναι αυτονόητο για τα παιδιά. Πως γίνεται να παίρνουμε από το ράφι του super market και να την τρώμε χωρίς να έχουμε περάσει πρώτα από το ταμείο. Σε μικρές ηλικίες, είναι πολύ εύκολο τα παιδιά να παρερμηνεύσουν συμπεριφορές. Καλύτερα να παίρνετε κάτι από το σπίτι εάν θέλετε το παιδί σας να «κολατσίσει» κατά την διάρκεια των αγορών σας, παρά να του επιτρέπετε να παίρνει ότι επιθυμεί από τα ράφια. Οι γονείς αποτελούν πρότυπο για τους αυριανούς καταναλωτές. Εάν εσείς τηρείτε μια ρουτίνα στις αγορές σας (έχετε λίστα, βάζετε τα πράγματα στο καρότσι και εάν θέλετε να ανοίξετε κάποια συσκευασία περιμένετε πρώτα να περάσετε από το ταμείο) τότε και το παιδί αργότερα θα μιμηθεί αυτές τις συμπεριφορές και θα έχει την υπομονή και την επιλογή να κάνει τις αγορές του σωστά. Φυσικά την ώρα που ψωνίζετε μπορείτε να κάνετε αναφορές όπως «αυτό θα ήθελα να το πάρω, αλλά ίσως κάποια άλλη φορά γιατί τώρα δεν μας φτάνουν τα χρήματα». Όσο τα παιδιά μεγαλώνουν θα αρχίσουν να καταλαβαίνουν την αξία των πραγμάτων και την χρήση του χρήματος. Ένας κουμπαράς θα βοηθήσει σίγουρα σε αυτό.
ΣΑΚΟΥΛΙ ΤΟ ΣΑΚΟΥΛΙ
Μετά τα τρία του χρόνια, ένα παιδί μπορεί να μαζεύει χρήματα σε έναν κουμπαρά περιμένοντας να τα ξοδέψει όπως επιθυμεί, βάζοντας βέβαια κάποια όρια. Ορισμένα απο τα χρήματα αυτά πρέπει να τα έχει "κερδίσει" με τη δικιά του δουλειά. Το μεγάλο ζητούμενο σε όλ’ αυτά, είναι να καταλάβουν τα παιδιά από μικρή ηλικία, ότι το χαρτζιλίκι δεν χαρίζεται, αλλά κερδίζεται. Βλέπει λοιπόν το παιδί, πως όπως και οι γονείς πηγαίνουν στην δουλειά και «μαζεύουν» χρήματα, έτσι κι αυτό κάνει κατά κάποιο τρόπο το ίδιο. Δεν χρειάζεται βέβαια να βάλετε μεγάλους στόχους (να καθαρίσει ας πούμε το παιδί όλο το σπίτι), αλλά πράγματα απλά, εφικτά. Για παράδειγμα, μπορείτε να έχετε μία λίστα εργασιών (άδειασμα πλυντηρίου πιάτων, βοήθεια στο άπλωμα ρούχων, τακτοποίηση του δωματίου, στρώσιμο κρεβατιού…). Ανάλογα την ηλικία των παιδιών προσαρμόζετε τους στόχους και τις εργασίες. Μερικές εργασίες μπορούν να γίνονται σε καθημερινή βάση, ή κάθε φορά που τις πραγματοποιεί το παιδί, να μαζεύει πόντους. Αυτοί οι πόντοι, θα έχετε ορίσει από πριν πως στο τέλος της εβδομάδας εξαργυρώνονται
ΟΧΙ...ΔΩΡΟΔΟΚΙΕΣ
Το χαρτζιλίκι δεν καλείται να «εξαγοράσει» συμπεριφορές. Πράγματα αυτονόητα όπως η ευγένεια, η βοήθεια προς τα άλλα μέλη της οικογένειας ανιδιοτελώς ή το να πλύνει το παιδί τα δόντια του δεν χρίζουν πληρωμής. Ο «μισθός» είναι για κάποια πράγματα που θα χαρακτηριστούν ως έξτρα εργασία στα καθημερινά μας δρώμενα. Δεν νοείται το παιδί να «πληρώνεται» για να διαβάζει. Αυτό είναι κάτι που το κάνει για να αποκτήσει γνώση και γιατί όχι να του προσφέρει ευχαρίστηση. Με την ίδια λογική θα το επιβραβεύαμε οικονομικά και για το ότι παίζει! Πρέπει από την αρχή να έχουμε θέσει στόχους και αυτοί εξαρτούνται από την ηλικία του παιδιού. Για τα μεγαλύτερα παιδιά είναι σημαντικό να συμπεριλάβουμε κάποια από τα «βασικά» τους έξοδα (όπως η βόλτα τους) μέσα στο χαρτζιλίκι τους από το να τους δώσουμε απλώς χρήματα. Έτσι μαθαίνουν τα ίδια να διαχειρίζονται «τον μισθό τους».Μπορεί να θέλουν να αγοράσουν ένα ρούχο, το οποίο δεν έχετε υπολογίσει στα έξοδα του μήνα (θέλει πολύ δουλειά και συζήτηση για να κατανοήσει το παιδί ότι ο μισθός πρέπει πρώτα να καλύψει τις βασικές ανάγκες ενός σπιτιού). Μπορεί λοιπόν το παιδί να αποφασίσει ότι ναι μεν με το χαρτζιλίκι του θα αγοράσει το ρούχο που θέλει (και ίσως να συνεισφέρετε κι εσείς λιγάκι) αλλά εάν μετά δεν του αρκούν τα χρήματα για την έξοδο του δεν θα μπορέσετε να το βοηθήσετε. Σε αυτό πρέπει να μείνετε σταθεροί, γιατί μετά χάνει την αξία της η «εκπαίδευση». Μόνο βιωματικά μπορεί κανείς να καταλάβει το «δεν έχω χρήματα, άρα δεν αγοράζω-δεν βγαίνω». Στα μικρά παιδιά ο γονιός πρέπει να είναι πολύ σταθερός στους στόχους του. Εάν πει «δεν μπορώ τώρα να σου το αγοράσω γιατί δεν είναι αρκετά τα χρήματα μας» και μόλις δει ότι το παιδί γκρινιάζει του κάνει την χάρη, το παιχνίδι χάθηκε! Πρέπει να είστε σταθεροί σε αυτά που λέτε ιδιαίτερα όταν αναφέρεστε στα χρήματα. Πως γίνεται από εκεί που ισχυριζόσασταν ότι δεν έχετε μαζί σας λεφτά, ξαφνικά να τα βρίσκετε; Εάν το παιδί δει ότι η γκρίνια του στο τέλος «επιβραβεύεται» εκτός από έναν κακό καταναλωτή θα έχετε και ένα παιδί που θα γκρινιάζει προκειμένου να διεκδικήσει κάτι κάθε φορά.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ
Το βασικό όλων, είναι ότι οι περισσότερες συμπεριφορές των γονιών αντιγράφονται από τα παιδιά. Έτσι εάν εμείς δεν δείξουμε ότι έχουμε καταναλωτική συνείδηση ή δεν αναφερόμαστε στο ότι τα χρήματα είναι για να εξυπηρετούν ορισμένους σκοπούς στην ζωή μας αλλά προσέχουμε στην διαχείριση τους χωρίς να τα υποτιμούμε ή υπερτιμούμε, τότε θα χάσουν και τα παιδιά τον έλεγχο και δεν θα έχουν μια σαφή εικόνα για το πώς πρέπει να τα διαχειρίζονται. Πολλοί γονείς παίρνουν μαζί τα παιδιά τους στα αυτόματα μηχανήματα της τράπεζας και δεν εξηγούν ποτέ στα παιδιά ποια είναι η χρήση αυτών των μηχανημάτων. Μήπως όμως έτσι τα παιδιά θεωρούν ότι όταν μας τελειώνουν τα χρήματα, πηγαίνουμε σε ένα μηχάνημα και μας δίνει…. Δεν χρειάζεται να αφιερώσουμε χρόνο για να κάνουμε «μάθημα» στα παιδιά. Το μόνο που χρειάζεται είναι να αφιερώνουμε λίγο από τον χρόνο μας όταν ψωνίζουμε, όταν πηγαίνουμε στην τράπεζα, να μιλάμε στο παιδί, αναλόγως την ηλικία του, για τις συμπεριφορές μας. «Στην τράπεζα μπαίνουν τα χρήματα που παίρνω από την δουλειά μου κάθε μήνα και κάνω μικρές αναλήψεις κάθε φορά για να καλύψουμε τις ανάγκες μας ή να πάρουμε κάτι που μας αρέσει». Τα παιδιά είναι σε θέση να κατανοήσουν περισσότερα απ’ όσα νομίζουμε. Λέξεις και πράξεις δικές μας καταγράφονται αμέσως. Πριν φύγετε από το σπίτι για το super market κάντε παρέα την λίστα για τα ψώνια σας. «Τι μας χρειάζεται; Ας τα σημειώσουμε για να μην ξεχάσουμε τίποτε αλλά και για να μην χαλάσουμε άσκοπα τα χρήματα μας». Φυσικά στο super market μπορείτε να ξεφύγετε λιγάκι από την λίστα αγοράζοντας κάτι που σκεφτήκατε εκείνη τη στιγμή. Αλλά είναι καλό να βλέπει το παιδί ότι αυτό είναι η εξαίρεση ή γιατί όχι «η πολυτέλεια». Σκεφτείτε ότι τα παιδιά έχουν να λάβουν πάρα πολλές πληροφορίες κι εμείς καλούμαστε να τις κάνουμε όσο το δυνατόν απλές και κατανοητές. Ο καλύτερος λοιπόν τρόπος γι’ αυτό είναι ο βιωματικός. Μπορείτε μέσα από τις χρηματικές σας συναλλαγές να ενισχύσετε (γιατί όχι) και την φιλανθρωπική συνείδηση του παιδιού. Υπάρχουν προϊόντα τα οποία υποστηρίζουν οργανώσεις που επενδύουν τα χρήματα στο καλό ανθρώπων ή του περιβάλλοντος σε όλο τον κόσμο.
Πηγή : Paidorama.com [ http://www.paidorama.com/to-paidi-kai-i-sxesi-tou-me-ta-xrimata/paradeigma-pros-mimisi.html ]
Κι ένα ακόμη άρθρο στον σύνδεσμο:
http://elalexandrou.com/arthra/90-topaidikaitoxrima.html
"Τα χρήματα δεν είναι για να τα σπαταλάμε", είδαμε σε βίντεο την ιστορία του Τζίτζικα και του Μέρμηγκα, θυμηθήκαμε τις δραχμές, διαχωρίσαμε χαρτονομίσματα και κέρματα, είπαμε τις παροιμίες:
*Φασούλι,το φασούλι γεμίζει το σακούλι,
*Των φρονίμων τα παιδια πριν πεινάσουν μαγειρεύουν,
μα περισσότερο από όλα συζητήσαμε από που παίρνουμε τα χρήματα, πως τα κερδίζουμε και γιατί τα χρειαζόμαστε. Δεν είναι εύκολο για τα παιδιά να αντιληφθούν την έννοια των χρημάτων πρέπει όμως γονείς κι εκπαιδευτικοί να εργαστούμε για αυτό.
Φτιάξαμε και κουμπαρά : το τερατάκι της σπατάλης, που απειλεί πως αν δεν ρίξεις γρήγορα τα χρήματα μέσα στον κουμπαρά θα σου τα φάει!!! Τα παιδιά έκοψαν και διακόσμησαν το τερατάκι και το κολλήσαμε σε συσκευασίες από ταχίνι. Η σχισμή είναι στο στόμα.
ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑΤΑ
Η πρώτη επαφή των παιδιών με τα χρήματα Στις μέρες μας, τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τα χρήματα από πολύ μικρή ηλικία, μιας και που συνήθως συνοδεύουν τους γονείς τους στα ψώνια. Από τα δύο χρόνια ένα παιδί δύναται να κατανοήσει ότι σε ένα μαγαζί χρειάζεται να περάσουμε από το ταμείο για να πάρουμε ένα πράγμα στο σπίτι. Μπαίνει στο λεξιλόγιο η έννοια «αγοράζω». Φυσικά αυτό δεν γίνεται από μόνο του. Ακόμη και το super market βοηθάει στο να «εκπαιδεύσουμε» ένα παιδί. Ο γονιός λοιπόν, καλείται ακόμη και όταν το παιδί του βρίσκεται σε πολύ μικρή ηλικία να του δείξει την διαδικασία πώλησης-αγοράς των προϊόντων. Στα μαγαζιά δεν μας χαρίζουν κάτι, ούτε μας το δανείζουν. Το έχουν προς πώληση και για να το αγοράσουμε χρειάζονται χρήματα. Πρέπει ο γονιός να καταλάβει πως τίποτε σε αυτό τον τομέα δεν είναι αυτονόητο για τα παιδιά. Πως γίνεται να παίρνουμε από το ράφι του super market και να την τρώμε χωρίς να έχουμε περάσει πρώτα από το ταμείο. Σε μικρές ηλικίες, είναι πολύ εύκολο τα παιδιά να παρερμηνεύσουν συμπεριφορές. Καλύτερα να παίρνετε κάτι από το σπίτι εάν θέλετε το παιδί σας να «κολατσίσει» κατά την διάρκεια των αγορών σας, παρά να του επιτρέπετε να παίρνει ότι επιθυμεί από τα ράφια. Οι γονείς αποτελούν πρότυπο για τους αυριανούς καταναλωτές. Εάν εσείς τηρείτε μια ρουτίνα στις αγορές σας (έχετε λίστα, βάζετε τα πράγματα στο καρότσι και εάν θέλετε να ανοίξετε κάποια συσκευασία περιμένετε πρώτα να περάσετε από το ταμείο) τότε και το παιδί αργότερα θα μιμηθεί αυτές τις συμπεριφορές και θα έχει την υπομονή και την επιλογή να κάνει τις αγορές του σωστά. Φυσικά την ώρα που ψωνίζετε μπορείτε να κάνετε αναφορές όπως «αυτό θα ήθελα να το πάρω, αλλά ίσως κάποια άλλη φορά γιατί τώρα δεν μας φτάνουν τα χρήματα». Όσο τα παιδιά μεγαλώνουν θα αρχίσουν να καταλαβαίνουν την αξία των πραγμάτων και την χρήση του χρήματος. Ένας κουμπαράς θα βοηθήσει σίγουρα σε αυτό.
ΣΑΚΟΥΛΙ ΤΟ ΣΑΚΟΥΛΙ
Μετά τα τρία του χρόνια, ένα παιδί μπορεί να μαζεύει χρήματα σε έναν κουμπαρά περιμένοντας να τα ξοδέψει όπως επιθυμεί, βάζοντας βέβαια κάποια όρια. Ορισμένα απο τα χρήματα αυτά πρέπει να τα έχει "κερδίσει" με τη δικιά του δουλειά. Το μεγάλο ζητούμενο σε όλ’ αυτά, είναι να καταλάβουν τα παιδιά από μικρή ηλικία, ότι το χαρτζιλίκι δεν χαρίζεται, αλλά κερδίζεται. Βλέπει λοιπόν το παιδί, πως όπως και οι γονείς πηγαίνουν στην δουλειά και «μαζεύουν» χρήματα, έτσι κι αυτό κάνει κατά κάποιο τρόπο το ίδιο. Δεν χρειάζεται βέβαια να βάλετε μεγάλους στόχους (να καθαρίσει ας πούμε το παιδί όλο το σπίτι), αλλά πράγματα απλά, εφικτά. Για παράδειγμα, μπορείτε να έχετε μία λίστα εργασιών (άδειασμα πλυντηρίου πιάτων, βοήθεια στο άπλωμα ρούχων, τακτοποίηση του δωματίου, στρώσιμο κρεβατιού…). Ανάλογα την ηλικία των παιδιών προσαρμόζετε τους στόχους και τις εργασίες. Μερικές εργασίες μπορούν να γίνονται σε καθημερινή βάση, ή κάθε φορά που τις πραγματοποιεί το παιδί, να μαζεύει πόντους. Αυτοί οι πόντοι, θα έχετε ορίσει από πριν πως στο τέλος της εβδομάδας εξαργυρώνονται
ΟΧΙ...ΔΩΡΟΔΟΚΙΕΣ
Το χαρτζιλίκι δεν καλείται να «εξαγοράσει» συμπεριφορές. Πράγματα αυτονόητα όπως η ευγένεια, η βοήθεια προς τα άλλα μέλη της οικογένειας ανιδιοτελώς ή το να πλύνει το παιδί τα δόντια του δεν χρίζουν πληρωμής. Ο «μισθός» είναι για κάποια πράγματα που θα χαρακτηριστούν ως έξτρα εργασία στα καθημερινά μας δρώμενα. Δεν νοείται το παιδί να «πληρώνεται» για να διαβάζει. Αυτό είναι κάτι που το κάνει για να αποκτήσει γνώση και γιατί όχι να του προσφέρει ευχαρίστηση. Με την ίδια λογική θα το επιβραβεύαμε οικονομικά και για το ότι παίζει! Πρέπει από την αρχή να έχουμε θέσει στόχους και αυτοί εξαρτούνται από την ηλικία του παιδιού. Για τα μεγαλύτερα παιδιά είναι σημαντικό να συμπεριλάβουμε κάποια από τα «βασικά» τους έξοδα (όπως η βόλτα τους) μέσα στο χαρτζιλίκι τους από το να τους δώσουμε απλώς χρήματα. Έτσι μαθαίνουν τα ίδια να διαχειρίζονται «τον μισθό τους».Μπορεί να θέλουν να αγοράσουν ένα ρούχο, το οποίο δεν έχετε υπολογίσει στα έξοδα του μήνα (θέλει πολύ δουλειά και συζήτηση για να κατανοήσει το παιδί ότι ο μισθός πρέπει πρώτα να καλύψει τις βασικές ανάγκες ενός σπιτιού). Μπορεί λοιπόν το παιδί να αποφασίσει ότι ναι μεν με το χαρτζιλίκι του θα αγοράσει το ρούχο που θέλει (και ίσως να συνεισφέρετε κι εσείς λιγάκι) αλλά εάν μετά δεν του αρκούν τα χρήματα για την έξοδο του δεν θα μπορέσετε να το βοηθήσετε. Σε αυτό πρέπει να μείνετε σταθεροί, γιατί μετά χάνει την αξία της η «εκπαίδευση». Μόνο βιωματικά μπορεί κανείς να καταλάβει το «δεν έχω χρήματα, άρα δεν αγοράζω-δεν βγαίνω». Στα μικρά παιδιά ο γονιός πρέπει να είναι πολύ σταθερός στους στόχους του. Εάν πει «δεν μπορώ τώρα να σου το αγοράσω γιατί δεν είναι αρκετά τα χρήματα μας» και μόλις δει ότι το παιδί γκρινιάζει του κάνει την χάρη, το παιχνίδι χάθηκε! Πρέπει να είστε σταθεροί σε αυτά που λέτε ιδιαίτερα όταν αναφέρεστε στα χρήματα. Πως γίνεται από εκεί που ισχυριζόσασταν ότι δεν έχετε μαζί σας λεφτά, ξαφνικά να τα βρίσκετε; Εάν το παιδί δει ότι η γκρίνια του στο τέλος «επιβραβεύεται» εκτός από έναν κακό καταναλωτή θα έχετε και ένα παιδί που θα γκρινιάζει προκειμένου να διεκδικήσει κάτι κάθε φορά.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ
Το βασικό όλων, είναι ότι οι περισσότερες συμπεριφορές των γονιών αντιγράφονται από τα παιδιά. Έτσι εάν εμείς δεν δείξουμε ότι έχουμε καταναλωτική συνείδηση ή δεν αναφερόμαστε στο ότι τα χρήματα είναι για να εξυπηρετούν ορισμένους σκοπούς στην ζωή μας αλλά προσέχουμε στην διαχείριση τους χωρίς να τα υποτιμούμε ή υπερτιμούμε, τότε θα χάσουν και τα παιδιά τον έλεγχο και δεν θα έχουν μια σαφή εικόνα για το πώς πρέπει να τα διαχειρίζονται. Πολλοί γονείς παίρνουν μαζί τα παιδιά τους στα αυτόματα μηχανήματα της τράπεζας και δεν εξηγούν ποτέ στα παιδιά ποια είναι η χρήση αυτών των μηχανημάτων. Μήπως όμως έτσι τα παιδιά θεωρούν ότι όταν μας τελειώνουν τα χρήματα, πηγαίνουμε σε ένα μηχάνημα και μας δίνει…. Δεν χρειάζεται να αφιερώσουμε χρόνο για να κάνουμε «μάθημα» στα παιδιά. Το μόνο που χρειάζεται είναι να αφιερώνουμε λίγο από τον χρόνο μας όταν ψωνίζουμε, όταν πηγαίνουμε στην τράπεζα, να μιλάμε στο παιδί, αναλόγως την ηλικία του, για τις συμπεριφορές μας. «Στην τράπεζα μπαίνουν τα χρήματα που παίρνω από την δουλειά μου κάθε μήνα και κάνω μικρές αναλήψεις κάθε φορά για να καλύψουμε τις ανάγκες μας ή να πάρουμε κάτι που μας αρέσει». Τα παιδιά είναι σε θέση να κατανοήσουν περισσότερα απ’ όσα νομίζουμε. Λέξεις και πράξεις δικές μας καταγράφονται αμέσως. Πριν φύγετε από το σπίτι για το super market κάντε παρέα την λίστα για τα ψώνια σας. «Τι μας χρειάζεται; Ας τα σημειώσουμε για να μην ξεχάσουμε τίποτε αλλά και για να μην χαλάσουμε άσκοπα τα χρήματα μας». Φυσικά στο super market μπορείτε να ξεφύγετε λιγάκι από την λίστα αγοράζοντας κάτι που σκεφτήκατε εκείνη τη στιγμή. Αλλά είναι καλό να βλέπει το παιδί ότι αυτό είναι η εξαίρεση ή γιατί όχι «η πολυτέλεια». Σκεφτείτε ότι τα παιδιά έχουν να λάβουν πάρα πολλές πληροφορίες κι εμείς καλούμαστε να τις κάνουμε όσο το δυνατόν απλές και κατανοητές. Ο καλύτερος λοιπόν τρόπος γι’ αυτό είναι ο βιωματικός. Μπορείτε μέσα από τις χρηματικές σας συναλλαγές να ενισχύσετε (γιατί όχι) και την φιλανθρωπική συνείδηση του παιδιού. Υπάρχουν προϊόντα τα οποία υποστηρίζουν οργανώσεις που επενδύουν τα χρήματα στο καλό ανθρώπων ή του περιβάλλοντος σε όλο τον κόσμο.
Πηγή : Paidorama.com [ http://www.paidorama.com/to-paidi-kai-i-sxesi-tou-me-ta-xrimata/paradeigma-pros-mimisi.html ]
Κι ένα ακόμη άρθρο στον σύνδεσμο:
http://elalexandrou.com/arthra/90-topaidikaitoxrima.html
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου