Ξέρετε γιατί ξοδεύουμε τόσο χρόνο και χρήμα (κόλλες, χαρτόνια, μπογιές έχουν πολύ μεγάλο κόστος) σε χειροτεχνίες στο νηπιαγωγείο;

Τα προηγούμενα χρόνια συνήθιζα να συγκεντρώνω τις κατασκευές των παιδιών σε ένα κουτί και να τους τις δίνω στο τέλος της χρονιάς μαζί με τους υπόλοιπους φακέλους εργασιών.

Όμως τα τελευταία χρόνια αναθεώρησα.

Τα παιδιά χαίρονται να παίρνουν μαζί τους τις δημιουργίες τους και να διακοσμούν με αυτές το δωμάτιο τους.

Όταν  οι εργασίες στοιβάζονται μέσα σε κουτιά δεν επιτελούν το σκοπό τους. Σκοπός είναι όταν φέρνουν την εργασία στο σπίτι οι γονείς τους να τα ρωτήσουν:

Γιατί το έφτιαξαν;

 Πως το έφτιαξαν; 

Δυσκολεύτηκαν;

Τους αρέσει;

Έχουν κάποια απορία; 

Μήπως δεν κατάλαβαν κάτι;

Κι  όσες ερωτήσεις εμπέδωσης προκύψουν σχετικά με το θέμα της κατασκευής.

Έτσι καλλιεργείται και η σκέψη και η ομιλία. Έτσι εμπλουτίζουμε το λεξιλόγιο και διευρύνουμε τις γνώσεις.

Πρωτίστως βέβαια θα πρέπει να τα επιβραβεύσουν για την προσπάθεια τους κι όχι να την υποτιμούν. Οι γονείς χτίζουν την αυτοπεποίθηση του παιδιού τους λιθαράκι, λιθαράκι.

Μία χειροτεχνία κοστίζει εξάλλου και σε χρόνο(διδακτικό) και σε χρήμα.

Ξέρετε γιατί ξοδεύουμε τόσο χρόνο και χρήμα (κόλλες, χαρτόνια, μπογιές έχουν πολύ μεγάλο κόστος) σε χειροτεχνίες στο νηπιαγωγείο; Γιατί να μην βλέπουμε μόνο βίντεο ή να διαβάζουμε μόνο βιβλία;

Στο νηπιαγωγείο στόχος μας είναι τα παιδιά να αναπτύξουν κάθε τους ικανότητα και κυρίως να προκαλέσουμε την δημιουργικότητα τους. Η δημιουργικότητα  δεν είναι τυχαία, καλλιεργείται μέσα από όλες τις διδακτικές εμπειρίες που παρέχουμε στα παιδιά. Ο πλούτος των εμπειριών και των ερεθισμάτων που παρέχουμε στα παιδιά οικοδομούν τη γνώση και αφυπνίζουν τη φαντασία.

Γνώση + φαντασία= δημιουργία.

Μέσα από τις χειροτεχνίες = σκέφτομαι, πιάνω ψαλίδι, κόβω, σχεδιάζω, χειρίζομαι το πινέλο, κολλάω, φαντάζομαι, δημιουργώ:

καλλιεργώ την λεπτή κινητικότητα (κινήσεις  δαχτύλων, γραφοκινητική δεξιότητα) συνδυάζω και επιλύω προβλήματα (μαθηματική σκέψη) ανακαλύπτω τις ιδιότητες των αντικειμένων(φυσική).

Γι αυτό και εσείς στο σπίτι μη φοβηθείτε να δώσετε στο παιδί σας ψαλίδι, μπογιές, πλαστελίνη κλπ.  γιατί 

η δημιουργία είναι πράξη όχι θεωρία. 

Με έχουν ρωτήσει : πως να κάνω το  παιδί μου πιο έξυπνο;

Κάποτε απαντούσα: διαβάστε βιβλία, ανοίξτε παράθυρα στη γνώση.

Τώρα όμως πρώτα θα πω την ατάκα γνωστής διαφήμισης:

Λερωθείτε κάνει καλό!

Τα μαθηματικά, η φυσική η γεωγραφία βρίσκονται παντού στη ζωή μας: στο μαγείρεμα, στον κήπο, στα εργαλεία του μπαμπά.

Που πάει να πει: μη βουλιάζετε στους καναπέδες, ξεκολλήστε από το fb και βιώστε εμπειρίες ζωής με τα παιδιά σας.

Δεν μιλώ για βόλτες και εξερευνήσεις σε τόπους ανεξερεύνητους. Εμπλέξτε τα παιδιά σας στην καθημερινότητα σας.

Πάρτε τα μαζί σας στις δουλειές σας και αναθέστε τους να κάνουν κάτι. Εξηγήστε τους τι κάνετε. Ρωτήστε τα τι γνωρίζουν. Επιβραβεύστε τα λεκτικά για ό,τι καταφέρουν. Μάθετε τους χρηστικά πράγματα για να επιβιώσουν. Δώστε τους υλικά κι ας λερωθούν. Μην τα υποτιμάτε. Βοηθήστε τα να αντιληφθούν τον κόσμο γύρω τους και να αναλάβουν πρωτοβουλίες. Θα τα βοηθήσετε να υιοθετήσουν μια πιο ενεργητική στάση  ζωής.

Εγώ θα το ξαναπώ:

Αφήστε τα παιδιά να λερώσουν και να λερωθούν! Τους κάνει καλό!